In knoppen zit nieuw blad opgevouwen
Gedicht
d’ Olde boom
Spiernaokend nao verloren blaoren
te kiek, deur ’t tegelicht uutsneden
en winterkold, as alle jaoren
om toch gewoon boom te weden
Hieltied dat staon veural en wachten
en ien de tegenwiend niet breken
en laange daogen, laange nachten
de takken aal de lucht iensteken.
Misschien dat ‘bliend vertraauen is
of het er ’n veurig maol ontholden,
’t kin ok dat hij ’t nog zeker wis:
Ien knoppen zit nei blad opvolden.
© Tonko Ufkes